Dirty Dancing

In de jaren ’80 was Dirty Dancing een populaire film. In 2004 werd hiervan een musical gemaakt in Sydney. Eind september 2006 vond de eerste try-out plaats in het Aldwych theater in Londen met als producent Jacobsen Entertainment & Karl Sydow en uitvoerend producent James Powell. Hoofdrollen waren voor Georgina Rich en Josef Brown, de danser uit de originele Australische musical.

Eleanor Bergstein tekende voor de originele story die ze baseerde op haar eigen jeugd en ervaring van familie vakanties in de Catskill mountains. De film, directed by Emile Ardolino waarin Patrick Swayze en Jennifer Grey schitterden, vertelt het verhaald van de romance van de tiener Frances en de dansinstructeur Johnny Castle tijdens een vakantiekamp begin jaren ’60. Hieruit zijn heel wat wereldhits geboren zoals Big Girls Don’t Cry, Hungry Eyes, en Do You Love Me? 

Voor Dirty Dancing automatiseerde STS twee revolves, vier liften waaronder de orkestbak, zeven trekken, twee LED schermen, drie LX boxen en verschillende special effects. Daarnaast hebben we zeven lieren geleverd. Deze productie is in samenwerking met Bader geautomatiseerd. 
De inner revolve heeft twee meedraaiende liftplatforms en een lift waar een deur mee wordt gechangeerd. De lieren die worden toegepast zijn zogenaamde counter balanced lieren. Deze drijven de kluitenwagen aan die in evenwicht is met het decor. Hierdoor kunnen eenvoudige trekken worden geautomatiseerd binnen een bestaande hand- trekkenwand. De lieren zijn uitgerust met absoluut encoders zodat bij eventuele spanningsuitval de positie-informatie behouden blijft. 

Om een kanteleffect van een boom te realiseren wordt gebruik gemaakt van een hydraulische pomp die servo geregeld is waardoor een centrale pomp met kleppen en slangen overbodig is geworden. 
Voor de bediening is gekozen voor de OptiStage2000 desk, de voorloper van de Composer met scharnierend beeldscherm, in combinatie met een UPS. De vier analoge sliders garanderen een maximale controle door de operator.